Ik ga er vanuit dat als je dit leest dat je inmiddels wel weet dat je onderdrukte emoties hebt. Zo niet, lees dan even een paar van mijn oudere blogs hierover.
Goed, dus je weet dat je emoties hebt. En dat je onderdrukte emoties hebt. En dat die emoties je patronen triggeren. Misschien weet je zelfs al welke emoties je onderdrukt hebt. Misschien heb je al een stukje mogen ervaren hiervan.
Waarom ben je hier dan nog steeds niet helemaal los van? Waarom is het zo moeilijk om oude onderdrukte emoties los te laten?
Het antwoord is tweeledig…
Je komt er nooit helemaal los van
Laat ik eerst hiermee beginnen: Ken jij iemand die helemaal verlicht is? Die net zo verlicht is als een Jezus of Buddha? Nee he… met andere woorden, iedereen die je tegen komt heeft nog shit. Echt volledig vrij worden van al je oude patronen en al je oude onderdrukte emoties is iets waar je de komende levens nog wel mee bezig bent.
Bovendien, je zult nooit afkomen van automatische patronen. Dat hoort ook zo. 99% van de tijd reageren we vanuit een automatisch patroon. En dat is maar goed ook. Want we moeten soms heel snel kunnen reageren.
Als ik een bal naar je gooi, ga je niet eerst bewust nadenken over wat dat voorwerp zou kunnen zijn. Wat de betekenis is van dit alles in het groet geheel van het universum… Nee, je vangt de bal gewoon.
Als je struikelt, ga je niet eerst nadenken over wat er gebeurt, hoe je je er bij voelt en welke afzonderlijke spieren je nu moet gaan aanspannen. Nee, je herstelt jezelf automatisch.
Traag brein
Automatische patronen hebben we nodig om te kunnen functioneren. Ons brein verbruikt ontzettend veel energie als we ergens bewust over nadenken, of als we in een situatie zijn waar we nog helemaal geen referentiekader voor hebben. Bovendien is het dan ontzettend traag.
En als je op de savanne rondloopt, en ineens een bruin plukje haar boven het gras uit ziet komen, moet je niet traag zijn en nadenken wat het allemaal zou kunnen betekenen of wat je er mee moet. Je moet direct reageren. Het zou wel eens een leeuw kunnen zijn, dus je moet weg rennen. Voor jij door hebt wat je gezien hebt heb je je al omgedraaid, is je hartslag al omhoog gegaan, maak je al adrenaline aan en ben je aan het rennen.
En dat is fijn.
Als je iemand ziet lopen, is het handig als je direct ‘aanvoelt’ of die persoon vriendelijk is of bedreigend.
Het is goed om patronen te hebben
Het is alleen niet goed om vast te zitten aan patronen. En nu komen we bij de tweede kant van het antwoord. Door je onderdrukte emoties omhoog te krijgen en te gaan beleven wordt de lading minder.
Het zijn deze onderdrukte emoties die de trigger zijn voor je patronen. Elke keer als een situatie waar je in bent op een bepaalde manier doet denken aan een eerdere emotionele herinnering, zul je in het patroon schieten wat je toen hebt aangeleerd.
Hoe sterker die emotie nog opgeslagen is, hoe heftiger je in het patroon vast komt te zitten. Hoe sterker je die emotie weer ervaart en hoe moeilijker het is om anders te reageren dan automatisch volgens dat patroon.
Patronen verdwijnen niet
Maar wat dan als je die emoties volledig hebt los gelaten? Laten we er even van uit gaan dat dat je inderdaad helemaal gelukt is. Dan nog zal het patroon er blijven zitten. Je patroon is gewoon een herinnering dat als A gebeurt en je op manier X reageert dat dit een resultaat geeft wat je ooit positief vond.
Dus het kan zijn dat je nog steeds in je patroon terecht komt.
Maar nu kun je er wel makkelijk uitstappen. Je hoeft alleen maar even een stapje naar achter te nemen en te beseffen dat je weer in een patroon zit. Dat alleen al geeft je de ruimte om anders te reageren.
Maar je komt wel los van je patronen
Als je oude emoties nog heftig aanwezig zijn, gaat het je niet op die manier lukken. Maar zodra de heftigheid van je onderdrukte emoties af is, zul je in staat zijn om door alleen je houding te veranderen, of door fysiek (of in gedachten) even achterover te leunen, te overzien wat je doet.
En dan is het heel makkelijk om een keuze te maken of je volgens dat patroon wilt reageren of op een andere manier.
Vrij Leven
Met andere woorden, je kunt je onderdrukte emoties helemaal los laten. Maar een nare herinnering gaat meestal geen leuke herinnering worden. Als je een dierbare bent kwijtgeraakt wordt dit nooit leuk. Alleen de lading gaat er af.
De patronen die je aangeleerd hebt raak je nooit kwijt. Maar je komt er wel los van. Je komt op het punt dat je vrij bent om te kiezen hoe je wilt reageren. Je wordt vrij in je reacties.
Dat is voor mij Vrij Leven. Alle emoties die je voelt mag je voelen, maar je hebt er geen last meer van. Je herkent dat je je soms in een bepaald patroon vervalt, maar bent vrij om te kiezen of je volgens dit patroon wilt reageren of op een andere manier.
En het mooie is, je zult merken dat je vervolgens vanzelf steeds meer in andere positievere patronen terecht komt.
